Wanneer de zon langzaam opkomt en ik wegdroom bij het uitzicht van de zonsopkomst, geef ik Jur een dikke zoen. 'Gefeliciteerd lieverd!' Vandaag is het zijn 30e verjaardag, die we vieren op deze prachtige plek.
Al verder varend wordt om 7.00 uur het ontbijt geserveerd en genieten we van scrambled eggs op geroosterd brood en vers fruit met muesli. Na het ontbijt verschijnt iedereen in zijn zwemkleding want we zijn bij Manta Point aangekomen. Ronnie zegt 'its wildlife hopefullly we will see Manta but can not guaranty'. Ik hoor een medepiraat zeggen 'oh if not you can wear a manta-suit en swim in the ocean Ronnie'. De grappen worden alweer gemaakt.
Niet heel veel later roept Ronnie 'look over there Manta!'. Ik voel me enthousiast worden en kan niet wachten het water in te springen. Met duikbril en flippers springen we één voor één het water in. Het is wat troebel onder water maar al snel spot ik de eerste Manta. Nu zie ik pas hoe groot ze eigenlijk zijn. Ik kijk naar links en zie er nog twee. De manta's zwemmen sierlijk langs ons heen om vervolgens te verdwijnen in de diepe zee..
Na de lunch varen we naar Pink Beach. Een strand met een roze gloed, dit komt door roze koraaldeeltjes in het zand. Het is een idylische plek. Fluweel zacht zand en een helblauwe turquoise zee. Precies zoals je een tropisch eiland zou omschrijven. We verblijven er even om te zwemmen en wat te drinken.
In de namiddag relaxen we op de boot, om me heen zie ik mijn iedereen stuk voor stuk in slaap doezelen. Ik kan zelf ook amper mijn ogen openhouden. Heerlijk zo even relaxen en dutten op deze prachtige plek. Na enige tijd horen we Ronnie roepen 'shark look there!' We springen allemaal enthousiast op om over de rand van de boot te turen. 'It's a Whitetip Reef shark, not dangerous you guys can snorkel here if you want'. Dat laten Jur en ik ons niet twee keer zeggen en zo snel we kunnen trekken we onze flippers aan en zetten ons duikbril op. De anderen kijken wat verbaasd naar ons wanneer we als twee idioten zo snel mogelijk het water in springen.
We merken dat het donkerder wordt onder water omdat het al laat in de middag is. Na enige tijd snorkelen wil ik bijna opgeven. Die haai is al gevlogen denk ik. Totdat we beide opschrikken. Daar is-ie! Nee, dit is een andere een veel grotere! Jur grijpt zijn go pro. De haai zwemt op nog geen twee meter afstand vluchtig langs ons heen.. Ik voel de adrenaline gieren door mijn lijf. Wauw machtig! We komen boven en geven elkaar een high five. Op de boot is iedereen enthousiast wanneer we het filmpje laten zien en vertellen hoe dichtbij de haai voorbij zwom. Jur geeft een rondje en zegt 'I could not wish for a better birthday, cheers guys!'. Dit was een moment om nooit meer te vergeten!
(foto's @julianjournalist)