Reisblog Costa Rica

De volgende morgen verlaten we het dorpje Tortuguero. Al vroeg zitten we in het bootje terug naar La Pavona, waar onze auto geparkeerd staat. Arjai en Tim reizen met ons mee. Arjai komt uit Engeland en studeert in de hoofdstad San José. In een dorp verderop zetten we hem af bij het busstation, waar hij de bus naar San José neemt. Tim komt uit Duitsland en is op rondreis door Centraal- en Zuid-Amerika. Hij rijdt met ons mee naar onze volgende bestemming, Cahuita, waar hij de bus verder zal nemen om uiteindelijk de grens naar Panama over te steken.

De volgende morgen hangt er een dichte mist in de vallei en de regen valt nog steeds met bakken uit de hemel. Het heeft sinds gisteravond niet meer opgehouden met regenen. We pakken onze nog vochtige kleding van de nachtwandeling in en checken uit. De vriendelijke vrouw van de lodge zegt ons gedag en zwaait ons na wanneer we vertrekken.

We verlaten het regenwoud en spenderen een aantal dagen aan de kust. Het is een lange rit. Onderweg bewonder ik alles wat ik zie: de 'Finca's', oftewel boerderijen, waar witte bultrunderen staan te grazen in de wei. Een koe met een typerende grote bult in haar nek. De huizen met veranda's waar vaak complete bankstellen en eethoeken buiten staan. Het leven speelt zich hier vooral buiten af. Een oude grijze man met hoed steekt vanuit zijn schommelstoel zijn hand op. Ik glimlach en zwaai terug. Maar ik zie ook huizen, niet meer dan een paar planken en spaanplaten die fungeren als muur en dak. Door het kleine, donkere houten raam zie ik een matras staan met daarachter een oud fornuis. Voor de deur ligt veel rommel, en ik zie een klein jongetje, gekleed in een vuil shirt, spelen met wat speelgoed. Dit zijn toch weer van die momenten waarin ik besef hoe goed we het hebben in Nederland.