Het was een lange nacht, ik gok dat ik twee uur heb geslapen. Gelukkig zie ik het eindelijk langzaam licht worden door de tent. Het heeft vannacht heel lang keihard geregend en om vier uur werd de sicade in de boom naast ons wakker en ging lekker tekeer. Ik stap de tent uit en het is modderbende. Ik zie de vermoeide gezichten van Danielle en Jasmine, ook zij konden de slaap niet vatten. De spierpijn is bij iedereen aanwezig.
We krijgen thee met crackers en een sandwich met komkommer, tomaat en omelet volgt als ontbijt. Na het ontbijt is het tijd om alle spullen te pakken en weer de jungle in te trekken. We vragen Hari hoe de route van vandaag zal zijn aangezien het zo veel heeft geregend en de paden vermoedelijk erg glad zijn. 'Is there a better way?' Hari reageerd amper en doet heel nonchalant. Voor hun is het een peuleschil. Voor ons best moeilijk. Ik denk voor Jurgen nog het meest met zijn maat 48 bergschoen past hij niet op die kleine worteltredes en moet hij soms onwijs bukken onder boomstronken door. Hier zijn ze allemaal twee turven groot en vliegen zij de jungle door alsof het niets is. Het zijn allemaal echte 'jungleboys'.
Niet veel later moeten we al de eerste stijle heuvel op. Het is overal erg modderig en spekglad. Jasmin is de eerste die uitglijd en heeft een aardige schaafwond op haar arm maar verder gaat het gelukkig goed. We lopen langs een stijle afgrond waar een flinke boom in de weg staat met grote uitstekende wortels waarover we heen moeten stappen. Ik glijd uit met mijn linker voet over de afgrond, gelukkig heb ik mij goed vast aan een boom. Pff mijn hart zit in mijm keel, dat was even schrikken! Sommige stukken zijn onverantwoordelijk en gevaarlijk. We spreken met elkaar af voorzichtiger te zijn en op elkaar te letten. Hari onze gids lijkt het allemaal niet zo erg te vinden en loopt stevig door. We lopen flinke afstanden waar we niet veel zien. Het is helaas meer van A naar B lopen dan dat we écht op zoek gaan naar 'wildlife'. Onderweg lopen we een andere groep tegemoet, zij lunchen aan een kleine rivier. Wanneer we hen net passeren horen we een hoop kabaal. Er springt een orangoetang uit de boom, die op een afstand waarschijnlijk al de heerlijke mie goreng rook. De groep stapt snel op en houdt afstand. De orangoetang zit vermakelijk te genieten van de lunch die is achtergelaten. We kunnen hierdoor niet op deze plek lunchen omdat het te gevaarlijk is. We lopen nog een flink stuk door. Iedereen rammelt van de honger. Het water raakt snel op en we zijn allemaal flink uitgedroogd. Het is na de lunch nog een uur lopen ongeveer zegt Hari. Het laatste stuk is onwijs stijl en glad. We moeten veel stukken op onze kont en achterstevoren naar beneden glijden al grijpend aan takken en wortels van bomen. Het was een flinke uitdaging maar na deze afdaling hebben de tweede campside bereikt!
Het is een prachtige plek langs de sterke stromende rivier. Grote rotsen met daaromheen de wijdse jungle. Hier en daar zien we apen voorbij slingeren. We trekken weer snel onze zwemkleding aan en springen de rivier in. Wat is dit heerlijk! Wel blijven we langs de kant want de stroming is hier veel sterker dan op de vorige kampeerplek. Die avond eten we heerlijke pompoencurry met rijst, groentes en een noodle omelet. We praten en relaxen met elkaar rond het kampvuur en dan is het weer tijd om naar bed te gaan..
