De volgende ochtend gaat de wekker om half vijf en met mijn hoofdlamp op zoek ik naar mijn kleding en ga loop ik naar het toilet. Hier geen stroom, alleen van zeven uur in de ochtend tot elf uur in de avond. Daarna gaat de stroom eraf. Om half zes staan we op de vlonder bij het restaurant. Danny komt aangelopen met ontbijt pakketjes en stop ze in de rugzak. Het is nog redelijk donker, in de verte zien we de zon langzaam opkomen tussen de hoge bomen. De jungle ontwaakt langzaam, met het gezang van vogels en krieken van insecten zachtjes op de achtergrond.
Met zaklamp en hoofdlamp op, lopen we het regenwoud in. Het heeft de hele nacht geregend maar het is nu gelukkig droog. Hier en daar wat modderig en wat glad op de paden. Ik heb vandaag laarzen aangetrokken. Danny vertelde dat ze over waren en ik deze kon gebruiken, top!
We zien wat bijzondere insecten en Danny verteld veel over planten waar bijvoorbeeld medicijnen van gemaakt worden. Danny tuurt door zijn verrekijker op zoek naar dieren in de hoge bomen. Hij verteld dat deze verrekijker veel voor hem betekend. Hij heeft hem gekregen van Sir David Attenborough. Die destijds hier was voor een opname van een natuurdocumentaire. De man is inmiddels als 96. Wat gaaf zeg dat hij hem heeft mogen ontmoeten! Gaande weg zien we een paar olifantendrollen met daarop groeiende paddenstoelen. 'This are the magic mushrooms'. We hadden er al van gehoord. Als je deze jongens zou eten dan kom je in een andere dementie terecht haha.
Het is rond een uur of negen wanneer we een grote hangbrug oversteken naar de overkant. Op de hangbrug zien we wat resten van botten van een aap die gegrepen is door een luipaard. 'Look there is a small campside we can have breakfast overthere' zegt Danny. Het is niet meer dan een verouderd houten schuurtje. Links zie ik een oud verlaten toilet om het hoekje van een open staande scheve deur. Van wat ik kan zien is dit nu het domein van de jungle en miljoenen spinnen. 'You can't use this toilet, not working anymore'. We nemen plaats op een plastic stoel en ik pak de pakketjes uit de tas. Ik zie witte boterhammen met jam en een aantal met pindakaas. Ik ben echt een pindakaas liefhebber en roep al weken dat ik het mis. En zo blij als een klein kind zit ik midden in het regenwoud te genieten van een heerlijke boterham met pindakaas!
Na het ontbijt lopen we verder. De zon schijnt en de temperatuur is al flink gestegen. Te weinig water bij ons en we zweten veel. Het wordt alsmaar zwaarder en we zijn redelijk uitgedroogd. Inmiddels zijn we al zo'n acht uur op de been. Gedurende de resterende tocht zien we niet veel. Het is al te warm en de dieren verschuilen zich voor de hitte. Het laatste stuk is eindelijk in zicht na zes uur wandelen.
We komen aan bij de rivier. 'Oh no, the river is floated I haven't seen this for a year. We need to go to the other side'. Ik zie de twijfel bij Danny en hem heen en weer lopen. 'What are we going to do Danny?'. Hij loopt van het pad af de jungle in tussen een hoop bosjes van takken en bladeren. We kijken van een afstand. 'Come this way'! zegt hij. Onwennig proberen we ook tussen de bosjes en takken heen te lopen. Danny stapt de rivier in om te kijken hoe diep het is. Ik zie dat de rivier tot bijna zijn kruis rijkt. 'Are you oke to cross the river? This is the shortest way' zegt hij. Yes let's do this!' zeggeb Jur en ik. We zijn uitgeput en zijn er wel klaar mee. We stappen de rivier in en als snel vullen mijn laarzen vol water en reikt het tot mijn boven benen. Wat angstig loop ik door het water. De rivier is bruin van kleur en ik zie niet waar ik loop. Hier en daar voel ik een grote steen, het is glad en de stroming is te voelen. Jur loopt achter me en is snel aan de overkant met zijn lange benen. Wanneer we de overkant hebben bereikt giet ik het water uit de laarzen en lopen we soppend verder door het regenwoud. Het is nog een klein half uur lopen. Eenmaal terug bij het Field Centre neem ik een frisse douche en hang onze kleding te drogen. De namiddag rusten we lekker uit en in de avond na de warme maaltijd doen we een safari. We zien een aantal grote spinnen, insecten, een spookdiertje en de Maleise civetkat. Wat een mooie afsluiter!
Hier had ik echt het gevoel ver weg te zijn van alles, in het regenwoud van Borneo in Danum Valley. Het prachtige groene regenwoud tussen alle wilde dieren. Het avontuur en de herinnering die we voor altijd met ons meenemen...
