De volgende morgen na het ontbijt, vertrekken we samen met Laura en Freek in de tuk tuk naar de bushalte. We pakken de bus terug naar Anuradhapura en daar scheiden onze wegen. Laura en Freek gaan naar Kandy en wij naar Tricomalee. We zeggen hen gedag en wisselen nummers uit. Zij moeten nog één halte verder. "Goede reis en wie weet zien we elkaar nog ergens in Sri Lanka!". zeg ik al zwaaiend als we de busuitstappen.
In de volgende bus zitten we op de eerste rij zodat Jur een beetje zijn benen kwijt kan. Onderweg loopt de bus aardig vol. Meerdere mensen staan voorin en tussen het gangpad. Bij de volgende halte stapt er een dame binnen met een gitaar. Ze plaats haar gitaar op Jur zijn schoot en loopt vervolgens een rij naar achter zonder maar iets te zeggen. Daar zit Jur dan met een gitaar op zijn schoot! We proesten het allebei uit van het lachen. "Haha misschien is dat wel heel normaal hier?".
Aangekomen in Tricomalee stappen we in een tuk tuk naar Nilaveli, wat iets verder gelegen ligt aan de kust. We verblijven daar in een prachtig hutje aan het strand. Wat is Sri Lanka veelzijdig zeg! We gingen van de drukke stad van Anuradhapura naar de jungle van Wilpattu en nu staan we op deze tropische plek aan de kust! We kleden ons om en leggen de handdoeken in de schaduw onder de palmbomen. Jur is wat dat betreft ook echt een waterrat. Voor ik er erg in heb is hij al kopje onder in zee. Verrassend genoeg is het water niet fris maar gewoon heerlijk warm!
Het verblijf hier was heel fijn, je komt hier echt helemaal tot rust. Even lekker relaxen en een goed boek lezen aan het strand. De oudere vrouwtjes in de keuken waren zo lief en het eten was verukkelijk! Rijst met curry en verschillende gemarineerde groentes, best gezond dus. Het meest fantastische hier is de 'kokos sambal'. Kokosschaafsel met gedroogde chili, een fijngehakt sjalotje, wat limoensap en een snufje peper en zout. Ik heb dit nog nooit eerder gegeten maar het is echt een geniale uitvinding. Dit moet ik dus écht een keer thuis maken!
Amanda, de eigenaresse van ons verblijf is ontzettend vriendelijk en behulpzaam. Ze heeft voor ons gekeken en gebeld of er nog stoelen beschikbaar waren voor de beroemde treinreis van Kandy naar Ella, die we over een paar dagen graag zouden willen maken. Een treinreis van Kandy naar Ella staat bekend om één van de mooiste treinreizen in de wereld. De rit gaat dwars door de bergen langs prachtige groene theeplantages. Het merk Lipton wat we allemaal wel kennen wordt onder andere hier gekweekt. Het is een van de populairste treinreizen in Sri Lanka en duurt ongeveer zo'n zeven uur.
Helaas alles is uitverkocht! De treinkaartjes dien je eigenlijk al ver van te voren te reserveren want ze zijn binnen twee uur uitverkocht, alleen wisten wij toen nog niet dat we naar Sri Lanka zouden gaan. Natuurlijk kunnen we wel gewoon mee hoor met deze trein. Alleen houdt het in dat we dan een staanplaats hebben. En toevallig heb ik net Laura en Freek gesproken. Inmiddels hebben zij een deel afgelegd met deze trein en hun ervaring was vreselijk. "We stonden als haringen in een ton. Het wat warm en het stonk naar zweet, doe het niet!". Hmm daar moeten we nog maar even goed over nadenken..
De volgende dag vertrekken we met de bus van Tricomalee naar Sigiriya. Met een tuk tuk rijden we verder over een zandpad dwars door de natuur richting de homestay. Daar worden we vriendelijk ontvangen door een vrouw en ze wijst ons de kamer. De kamer is prima weliswaar zonder airco en warm water, maar voor zes euro vijftig met ontbijt mogen wij niet klagen!
De volgende dag wandelen we een mooie route door de jungle langs de bekende 'Lion Rock'. Tussen 477 en 495 na Chr. stond op de top van deze 200 meter hoge rots het paleis van de toenmalige koning Kassapa. Volgens vele onderzoekers had koning Kassapa hier vooral veel leuke avontuurtjes met vrouwen. Bovenop de leeuwenrots had deze koning zelfs een zwembad laten maken. De Lion Rock staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO.
Door de bomen hebben we af en toe een prachtig uitzicht over de gigantische leeuwenrots en maken wat foto's. Als we in de straat komen met wat restaurantjes bestellen we ergens wat te drinken en nemen plaats aan een tafeltje met uitzicht over de weg. "Kijk daar loopt een olifant in de straat" zegt Jur. Ik zie de olifant dichterbij komen met op zijn rug een dikke toerist. Naast de olifant loopt een man met een stok waaraan een scherpe pijl. "Dat dit nog steeds gebeurd joh?". Helaas zie je dit nog steeds in Azië. De olifanten worden vaak dagenlang vastgebonden, uitgehongerd en mishandeld om zo hun wilskracht te breken. Nadat de olfanten zijn afgericht worden ze als toeristische atractie ingezet en op gevoelige plekken geprikt om zo gehoorzaamheid af te dwingen. Wanneer de olifanten niet worden ingezet om toeristen te dragen, dan staan ze vast aan een ketting. Een vreselijk ellendig leven voor deze dieren, die gewend zijn om vrij rond te kunnen zwerven.
Wij hopen daarom dat we deze prachtige dieren hier nog in het wild ergens mogen bewonderen!
