Van Kandy vertrekken we naar Nuwara Eliyah. Het plaatsje ligt nog wat hoger gelegen in de bergen dan Kandy. De beroemde treinreis laten we maar voor wat het is. Een treinkaartje voor een zitplaats is niet meer te krijgen en daarnaast hebben we ook al een paar keer horen zeggen dat de trein hier altijd wel twee uur vertraging heeft of prop en prop vol zit. Dit heeft nu ook te maken omdat de schoolvakantie hier is aangebroken. Geen probleem want de lokale bus vinden we onderhand een prima vervoersmiddel hier in Sri Lanka! Daarnaast is het best leuk en je ziet nog eens wat als je uit het raam kijkt. Toch nemen we vandaag een keer niet de bus maar een 'uber'. Via de lokale uberapp 'Pick Me' bestellen we een taxi. Om tien uur worden we opgehaald en rijden we door de bergen langs vele watervallen en thee plantages. De uber chauffeur stopt zo af en toe om ons de omgeving te laten zien. Bij een grote theeplantage fabriek parkeert hij de auto. "You can take pictures and go inside. Then you can taste some tea for free!".Voor ons hebben we een prachtig uitzicht op de uigestrekte groene theeplantages. We maken wat foto's en lopen even het museum naar binnen waar we verschillende smaken thee proeven.
In namiddag komen we aan in de homestay in Nuwara Eliyah. We worden vriendelijk ontvangen door de eigenaar. Hij vertelt dat hij naast zijn huis een bijgebouw heeft laten bouwen met twee aparte slaapkamers en een gezamelijke huiskamer, inclusief bankstel en eettafel. Hij wijst naar het keukentje achterin waar we gebruik van morgen maken om thee of koffie te zetten. In de avond schuiven we gezellig aan tafel in de knusse huiskamer samen met het duitse stel David en Anna die in de kamer naast ons verblijven. Toevallig hebben zij veelal dezelfde avonturen beleefd in Indonesië, zoals de jungle trekking in Sumatra en de Komodo boottocht in Flores. Genoeg om over te kletsen!
De volgende morgen zitten we aan het ontbijt. David en Anna vertrekken vandaag naar een volgende plek met hun gehuurde tuk tuk. Het stel vraagt of we een stukje mee willen rijden. "You have to see the little puppy's Mandy. We want to visit them one more time before we go".Dat hoef je mij natuurlijk geen twee keer te vragen, natuurlijk wil ik puppy's zien! Met zijn vieren stappen we in de tuk tuk met hun twee grote backpacks achterin gepropt. Het past maar net. We rijden ergens een heuvel op en in de verte zie ik vier kleine zwarte bolletjes bewegen over de stoep van een verlaten gebouw. David stopt de tuk tuk en we stappen uit. De moederhond begroet ons al kwispelend en haar kroos volgt haar trouw. "Ahh they are so little and so cute!" zeg ik tegen Anna. Waarop zij antwoord "I told you so haha!".De puppy's zijn nieuwsgierig en laten zich graag aaien. Zelfs Jurgen is verkocht en houdt er ééntje op zijn arm. Het beestje geniet van alle aandacht en valt vredig in slaap. Wat locals komen rijst brengen en de moederhond begint direct gretig te eten. Overal zien we wel bakjes rijst staan. Volgens mij krijgen ze genoeg te eten, maar het zullen helaas altijd straathonden blijven. Dat maakt het wel triest en tegelijkertijd hier in Sri Lanka zo normaal. Overal waar je loopt zien we straathonden. Het is tijd om verder te gaan en we nemen afscheid van David en Anna. We lopen het stadje in van Nuwara Eliyah op zoek naar een lekker bakkie koffie.
De volgende dag vertrekken we met de bus naar het plaatsje Ella. De snelle rit van twee uur is voorbij voordat we er erg in hebben. Ik heb nog steeds wat app contact met Laura en Freek. Zij zitten in een koffie tentje hier in de hooftstraat te wachten op een taxirit naar Mirissa. "We komen eraan, doen we nog ff snel een bakkie voordat jullie vertrekken" app ik haar. "Leuk jullie weer even te zien!" zegt het stel als we plaats nemen aan hun tafeltje. Na een gezellig uurtje kletsen wensen we hen een goede doorreis. We stappen uit het gezellige café en wandelen richting de Nine Arch Brigde. De brug is destijds gebouwd door de britten en met zijn negen bogen zo'n dertig meter hoog. Een pad door de jungle brengt ons er naar toe. In de verte kan ik de brug al zien liggen. Op de brug lopen we over het spoor naar de overkant. Uiteraard zijn we niet de enige toeristen die deze bijzondere brug een bezoek willen brengen. Een aantal toeristen zie ik poseren op de stijle helling van de theeplantage om zo de brug op de foto te kunnen krijgen. Jur en ik maken zoals gewoonlijk snel een paar foto's voordat we de toeristenmassa weer lekker achter ons laten.
In de avond heb ik een plekje gereserveerd bij Ella Spice Garden voor een Sri Lankaanse kookles. Ik ga alleen want Jur heeft er niets mee en daarnaast is het ook wel eens goed om wat voor jezelf te doen. Na iedere dag heerlijke curry en roti eten lijkt het mij wel heel leuk om te weten hoe de gerechten worden klaargemaakt, zodat ik dit thuis ook nog eens kan voorschotelen.
In totaal zijn we met twaalf man. Een stel uit Malta, Frankrijk, Israël, Canada, Dubai en een jongen uit Libanon. Best leuk om zo verschillende mensen te ontmoeten. De chef neemt ons eerst mee door zijn kruidentuin voordat we gaan kokkerellen. Hij laat ons mosterdzaad, currybladeren en kaneel bladeren proeven. Bijna alle kruiden groeien hier in de tuin. Na een korte wandeling door de natuur is het tijd om te beginnen en krijgen allen een shortje overhandigd en wassen erna onze handen. We staan rond de tafel en de Chef laat ons verschillende currypoeders ruiken. Mmm ik krijg er trek van! Hij geeft ons per tweetal een snijplank en een mes. "We start with the garlic curry, how many garlic do you think we need?".Verschillende aantallen worden in het wilde weg geroepen. "Two? Four! Ten maybe?".Maar de chef blijft nee schudden en lachen. Hij haalt een bak tevoorschijn waar wel dertig tot veertig knoflook tenen in zitten. Wauw dat is veel! Iedereen kijkt verbaast naar elkaar. "Yes it is, no kissing tonight" zegt de Chef grappend.
In totaal maken we acht gerechten. De Chef laat iedereen van de groep actief meedoen, zoals bijvoorbeeld een kokosnoot raspen of in de keramieken pot roeren op het fornuis. Er wordt onderling veel gelachen en als we klaar zijn met koken schuiven we met zijn allen aan de lange tafel om heerlijk te gaan eten. Ja ook de garlic curry met al die tenen knoflook was écht om te smullen! Ik bedank de Chef na afloop voor de leuke kookles en zeg iedereen van de groep gedag. Snel pak ik nog even het receptenboekje van tafel en stop deze in mijn tas, want die moet natuurlijk wel mee naar huis!
