Samen met Marvin vertrekken we naar een volgende plaats aan de kust. Mirissa ligt op een uur rijden hiervandaan. We lopen naar de bushalte van Tangalle en pakken de bus. In Mirissa verblijven we in een hostel. Voor ons is het de eerste keer dat we in een zogeheten 'dorm' slapen. In de dorm staan twee stapelbedden. Als ik me spullen in de kamer wil neerzetten zie ik daar een andere meid. Ze komt uit Rusland en ik raak wat aan de praat met haar. "Do you mind if I take this bed?" ze wijst naar het onderste bed. "No problem" zeg ik haar. Ik vind het wel grappig zo'n stapelbed, dat is echt eeuwen geleden!
De volgende dag hebben we een tour op de planning staan. Vandaag gaan we walvissen spotten! Mirrissa staat bekend om de vele walvissen die hier langs de kust migreren, waaronder de blauwe vinvis. De blauwe vinvis is het grootste dier dat op aarde leeft en kan maar liefst dertig meter lang en wel tot 170 ton zwaar worden. Zijn tong weegt zo zwaar als een grote olifant en zijn hart is zo groot als een auto. Holy Fuck! Zou freek vonk zeggen.
Om kwart voor zeven in de ochtend worden we opgehaald door Wimal. Op zijn tuk tuk zie ik een grote sticker geplakt. 'Whale Watching with Wimal'. De man is super enthousiast en begroet ons vriendelijk. We stappen in zijn tuk tuk en rijden naar de haven. Over de pier lopen we naar zijn kleine houten boot en stappen in. We krijgen een zwemvest overhandigd en uit een tas komt wat fruit en een soort bladerdeeg hapjes. "Here breakfast for you" zegt Wimal. Om ons heen liggen grote boten vol met toeristen. Het is een druk gebeuren zo vroeg in de ochtend. Eén voor één varen de boten de haven uit en dan volgen wij ook.
We varen de open zee op. Naast ons zie ik de andere boten als we ineens naar links keren en de andere boten volgen. Wimal zet flink gas en met volle vaart klappen we over het water. Gelukkig hebben we alle drie geen last van zeeziekte. "There minke whale" zegt Wimal en wijst vooruit. We zien de rug van een walvis even uit het water komen en dan weer verdwijnen. Zo af en toe komt het dier naar boven. Onderweg komen we twee parende schildpadden tegen en heel veel dolfijnen die speels langs de boot springen en eronder door zwemmen. Een prachtig gezicht! Helaas geen blauwe vinvis te zien. Die blijft nog wel op ons lijstje staan.
Na twee nachten Mirissa vertrekken we naar de kust net voorbij de stad Galle. Wederom reizen we weer samen met Marvin. Op Bara Beach verblijven we in een klein kneuterig strand hutje. In het hutje ligt enkel een matras met klamboe. Er is een klein gebouw met een douche en toilet voor gezamelijk gebruik. In de avond eten we gezellig met zijn drieën in een restaurant verderop waar ze de heerlijkste groente curry serveren met knoflook naanbrood. We zijn er dus maar meteen drie avonden gaan eten zo lekker vonden we het haha!
Vandaag even wat anders dan strand want we gaan de stad Galle bezoeken.
De stad Galle heeft een rijke nederlandse geschiedenis. In de 17e eeuw, nadat de protugezen waren verslagen bouwde de Nederlandse VOC hier een groot strategisch fort langs de kust, dat later overgenomen is door de Britten. Het fort is ongeveer 52 hectare en tegenwoordig van binnen omgetoverd tot een leuk stadje met leuke winkeltjes, restaurants een een aantal bezienswaardigheden.
We stappen de bus uit en lopen richting de hoge poort van het fort. Door smalle straatjes lopen we naar de 'Groote kerk'. Binnen in de kerk vallen direct de grote graftegels op in de vloer met oud hollands geschrift. Hier liggen verschillende officieren van de VOC en hun familieleden begraven. Even nemen we plaats in de kerkbanken en kijken om ons heen. Vandaag is het alweer vijf jaar geleden dat mijn vader is overleden. Toch wel een mooi en fijn herinner momentje zo hier in de stilte van de kerk.
We drinken ergens een lekker bakkie koffie en lopen daarna nog een rondje om de vuurtoren en langs de 'Old Dutch Hospital'. Op deze plek werden de officieren en andere werklieden van de VOC destijds verzorgd. We zien veel koloniale gebouwen met hoge poorten en deuren. Grote ramen met louvredeuren waar het verf langzaam afbladderd. Gebouwen die zo oud en verlaten zijn waar de natuur het heeft overgenomen. Een gezellig dorpje binnen de muren van het fort!
In de avond eten we nog een laatste keer samen met Marvin en nemen afscheid. Morgen vertrekken wij naar Negombo en hij blijft hier nog wat hangen. Hij reist nog twee maanden door Sri Lanka en wij hebben nog drie dagen te gaan. Dan vertrekken we naar een plek die niet onbekend is en voelt als thuiskomen. Wij gaan namelijk terug naar Nusa Lembongan. Het eiland naast Bali, waar we wel een maand hebben gespendeerd vorig jaar in mei en juni. Terug naar onze nieuwe familie en vrienden. Desi & Kadek en de kinderen!
